Święta Góra Grabarka

 

Z wakacyjnego Kazimierza zrobiłyśmy wypad ( tak około 300 km) na Świętą Górę Grabarkę. Jest to największe prawosławne sanktuarium, nazywane Górą Krzyży. Kiedy na Podlasiu szalała epidemia cholery, ludzie masowo wymierali, wyludniały się wsie, pewien starzec z pobliskiej wsi doznał we śnie objawienia że uratują się tylko ci, którzy schronią się na pobliskim wzgórzu.Ludzie szli na górę nawet na kolanach.  Ocaleli wszyscy , którzy napili się i obmyli w pobliskim źródełku i z nadzieją, z krzyżem i modlitwą doszli na górę.
W podzięce za ten cud zbudowano na Górze drewnianą kapliczkę. Grabarkę zaczęto nazywać Świętą Górą , a wodę ze  źródełka i przepływającego strumyka, za cudowną. Po kilku latach rozbudowy kapliczka zmieniła się w okazałą, piękną cerkiew. Obecnie, co roku na święto Przemienienia Pańskiego, które przypada w dniu 18 i 19 sierpnia, przybywają z całej Polski a także z Ukrainy i Białorusi pielgrzymi niosący ze sobą krzyż intencyjny.

 

 

 

 

Tu obok cerkwi znajduje się jedyny w Polsce monastyr żeński św. Marty i Marii. Siostry z tego klasztoru opiekują się cerkwią i całym otoczeniem klasztoru. Trzeba przyznać że teren wokół klasztoru jest bardzo zadbany. Bardzo dużo zieleni, dużo wysokich, zdrowych drzew, niskopiennych krzewów, piękne trawniki a także klomby kwiatowe.

To źródło z uzdrawiającą wodą, a dalej strumyk.

          Córka włączyła nawigację, bo bez nawigacji ani rusz nawet po świętej wodzie ;))

                             

                                    

 

 

Tradycyjnie krzyże pozostawia się obok cerkwi, nikt nie wie ile ich jest, ale wiadomo że każdy krzyż oznacza osobistą intencję.